THE END!

Hallo vanuit... mijn eigen bedje! Ik probeerde net nog even de laatste foto's bij mijn vorige verslag te zetten omdat dat niet lukte in Sydney, maar nu blijkt dat mijn fotolimiet bereikt is... Bummer. Maar gelukkig staan de meeste erop. Anyway, hoe bevalt het hier? Goed! De after-travel-dip komt vast nog wel, maar nu vind ik het heerlijk om weer in mijn eigen bed te liggen, een koffiezetapparaat gratis en onbeperkt te gebruiken, broodjes hagelslag te eten, en Lola te kunnen knuffelen. De afgelopen drie maanden zijn voorbij gevlogen. Ik ben zo ongelooflijk blij dat ik heb gekozen voor een tussenjaar en een reis. Dat is iets wat ik iedereen aan zou raden, jong en oud. Ik ben ook genoeg mensen tegengekomen van 30 jaar en ouder. Die zag ik evenveel genieten als jonkies zoals ik. Nu is het echter weer back to reality. Vandaag nog even chillen, morgen weer werken. Maar zelfs daar heb ik wel weer zin in. Het idee dat je productief bezig bent, nuttige dingen doen, geld verdienen. En al mijn collega's/vrienden weer zien natuurlijk. Dat gaat ook heerlijk worden, eindelijk niet meer elke keer hetzelfde gesprek te moeten aanknopen met mensen om vrienden te maken: Hey where are you from? How long are you travelling for? How long are you gonna stay here? Enzovoorts. Dat is in het begin leuk, maar wordt na een tijdje vermoeiend. Goed, dit is dus het laatste verslag, het einde van deze blog. Het was leuk om te mijn belevenissen met jullie te delen en al helemaal om jullie reacties te lezen. Nu is het voorbij, maar wie weet wat de toekomst ons brengt. Een reis naar Nieuw Zeeland misschien? Azie? Amerika? Hoe dan ook, dit is niet mijn laatste reis! Cheers!